ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΑΙΓΝΙΟΝ(ΣΚΗΝΗ-ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ)

Κάνοντας τους απαραίτητους χρονολογικούς υπολογισμούς γύρω απ’ τη γέννησή μου, συμπεραίνω πως οι γονείς μου μ’ επινόησαν ακριβώς τη μέρα που επικράτησε η Σοβιετική Επανάσταση. Αυτός μπορεί να ναι κι ο λόγος που μοιάζω, καθώς με βεβαιώνουν οι αριστεροί μου φίλοι, στο Λένιν. Άσχετα όμως με την οποιαδήποτε ομοιότητά μας, ο μεγάλος ηγέτης μ’ έβλαψε αρκετά, γιατί εξαιτίας του ο παππούς μου, καπιταλίστας τον καιρό εκείνο στην Ουκρανία, έχασε όλο του το βιός κι από τότες η οικογένεια ψωμοζούσε. Ο πατέρας μου, κατά καλή του τύχη, πρόφτασε να σπουδάσει μεταλλειολόγος κι είτανε στον καιρό του απ’ τους πρώτους του τόπου μας. Μη έχοντας όμως το εμπορικό μυαλό του παππού μου, βοήθησε άλλους να προκόψουν, μα ό,τι δουλειά έκανε για λογαριασμό του φουντάρησε. Αυτό ίσως να ξηγάει γιατί κι εγώ, σαν μήλο που πέφτει κάτω απ’ τη μηλιά, στάθηκα πάντα μου μπόσικος επιχειρηματίας. Αλλά γιατί να προδιαθέσω τον αναγνώστη εναντίον μου από τώρα;