ΡΙΧΑΡΔΟΣ Ο ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ

Ο Ριχάρδος ο 1ος, που βασίλεψε από το 1189 ως το 1199, είναι ένας από τους πιο ηρωικούς βασιλιάδες της μεσαιωνικής Αγγλίας. Γι’ αυτό και πέρασε στην ιστορία με το επίθετο Λεοντόκαρδος, που θυμίζει την απίθανη, σχεδόν μυθική παλικαριά του.
Γεννήθηκε στην Οξφόρδη το 1157, τρίτος γιος του βασιλιά Ερρίκου του 2ου και της Ελεάνορ της Ακουϊτανίας. Η Ακουϊτανία ήταν μια μεγάλη επαρχία της Νότιας Γαλλίας.
Φαίνεται πως έζησε εκεί από τα πολύ μικρά του χρόνια, γιατί δεν ήξερε να μιλά καλά τα αγγλικά και πάντα ζούσε σύμφωνα με τις συνήθειες των Γάλλων. […]
Αλλά, σα βασιλιάς, δεν ήταν ούτε φρόνιμος ούτε ειρηνικός. Μοναδική χαρά του ήταν ο πόλεμος. Δε γνοιαζόταν καθόλου για το καλό των υπηκόων του. Τα οικονομικά της χώρας ήταν θέμα ξένο γι’ αυτόν. Κι ήταν τόσο άθλια, που άλλος στη θέση του θα τα είχε πρώτη του φροντίδα. Του Ριχάρδου όμως δεν του ίδρωνε τ’ αυτί, σαν άκουε τους συμβούλους του να του αναφέρουν πως κάθε μέρα πολλοί πέθαιναν από την πείνα στα χωριά.
Αυτός αλλού είχε το νου του. Στις μέρες που έγινε βασιλιάς, είχε κηρυχτεί στην Ευρώπη η Τρίτη Σταυροφορία, δηλαδή μια εκστρατεία των χριστιανικών λαών της Δύσης για την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων από τους Σαρακηνούς. Οι άλλες δυο, που προηγήθηκαν, είχαν αποτύχει. […]
Με την ευκαιρία λοιπόν, που του έδωσε η Τρίτη Σταυροφορία, ο Ριχάρδος βρήκε τον αληθινό εαυτό του. Προτιμούσε χίλιες φορές να μάχεται, παρά να κάθεται στο θρόνο.