ΠΟΛΙΤΙΚΑ 1975-1976

Π Ο Σ Η « δ ι ά ρ κ ε ι α » μπορεί να έχει η πολιτική αρθρογραφία, που αναλύει, σχολιάζει, κρίνει την ε π ι κ α ι ρ ό τ η τ α ; Και μάλιστα, στην εποχή-μας, μ ε την καθημερινή, καταρρακτώ δη αλληλο διαδοχή τω ν γεγονότων, που κάνει τόσο γρήγορα το επίκαιρο ανεπίκαιρο. «παλιό» το «νέο», πριν καν προφτάσει να ολοκληρω θεί; Α υτό το σχεδόν ακαριαίο «γέρασμα» του Π αρόντος, αντιστρατεύ- εται, φυσικά, τη συγκέντρω ση πολιτικώ ν άρθρων σε β ιβ λ ίο -π ο υ αναπότρεπτα κυκλοφορεί πολύν καιρό αφού τα γεγονότα έχουν γίνει μακρινή πια μνήμη. Κι ω στόσο, η «επιστροφή» σε κείμενα αυτού του είδους δεν είναι ίσω ς άχρηστη. Π ρώ τα-πρώτα, επειδή η αρθρογραφία καθρεφτίζει και απηχεί το κλίμα της εποχής, τις συνθήκες και το «σφυγμό»-της – που προεκτείνονται και πέρα απ ‘ την επικαιρότητα . Α ποτελεί, μ ’ άλλα λόγια, την «άμεση ιστορία» του καιρού-της – αν ιστορία είναι όχι η χρονογραφία, αλλά η ανατομία τω ν αιτίων που κινούν τις ανθρώπινες πράξεις . . .