ΠΕΡΙ ΑΝΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ(ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ)

Ο Μάικλ Ουόλζερ, καθηγητής του Institute for Advanced Study στο πανεπιστήμιο του Πρίνστον, εκδότης του περιοδικού «Dissent» και ίσως ο σημαντικότερος διανοούμενος και πολιτικός θεωρητικός της φιλελεύθερης αριστεράς των ΗΠΑ, τονίζει ότι «η ανεκτικότητα παρέχει τη δυνατότητα ύπαρξης της διαφοράς. Η διαφορετικότητα έχει ανάγκη από την ανεκτικότητα».
Ο Μ. Ουόλζερ αναλύει, μέσα από ιστορικές αναδρομές και πολιτικές συγκρίσεις, πως η σημερινή «ανοικτή κοινωνία» συμπεριλαμβάνει στο εσωτερικό της «κλειστές κοινότητες». Η πραγματικότητα αυτή δημιουργεί συνεχώς τα ερωτήματα: Πόσο θα πρέπει η κάθε πλευρά να αποδέχεται «περίεργες» ή, πιο σωστά, ιδιαίτερες μορφές καθημερινών βιοτικών συνηθειών και διαφορετικές θρησκείες, τελετουργίες, αντιλήψεις; Ή μήπως όλοι οι άλλοι θα έπρεπε να προσαρμόζονται στις δικές μας συνήθειες και παραδοχές; Το κύριο που αναδεικνύει είναι ότι η ανεκτικότητα δεν επιτρέπεται να περιορίζεται σε μια ατομική αξία και ηθική, αλλά πρέπει να αποτελεί το προϊόν θεσμικών δομών και πρακτικών, θεσμικής διασφάλισης. Σε μια Ελλάδα όπου οι δικοί της μετανάστες σε τρίτες χώρες αποτελούν ανοιχτή πληγή στο κοινωνικό της σώμα και όπου οι ξένοι, οι «διαφορετικοί», πληθαίνουν, η ανεκτικότητα αποκτά μεγάλη επικαιρότητα και προβάλλει ως καθημερινή αναγκαιότητα.