Η ΜΙΚΡΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

«Ούτε οι άντρες ούτε οι γυναίκες είναι σήμερα ευτυχισμένοι. Και οι δύο είναι θύματα, αλλά οι γυναίκες είναι επιπλέον θύματα των θυμάτων». Με τη διαπίστωση αυτή η Άλις Σβάρτσερ αναλύει μια σειρά συγκλονιστικές μαρτυρίες γυναικών που μιλούν για τον εαυτό τους και τη σεξουαλικότητά τους, ξεσκεπάζοντας το μύθο της γυναικείας ψυχρότητας και δείχνοντας ότι μόνο με τη συνειδητοποίηση της γυναικείας τους ταυτότητας οι γυναίκες μπορούν πραγματικά να απελευθερωθούν.
«Η σεξουαλικότητα» γράφει η Σβάρτσερ, «είναι ο άξονας του γυναικείου ζητήματος, καθρέφτης και όργανο παράλληλα της καταπίεσης των γυναικών σε όλους τους τομείς της ζωής. Σ’ αυτή θεμελιώνεται η υποταγή, το αίσθημα ενοχής και η προσήλωση των γυναικών στους άντρες, εμποδίζοντάς τις έτσι να αντιληφθούν πόσο ίδια είναι η μοίρα τους».
Γυναίκες διαφορετικές μεταξύ τους, νοικοκυρές, εργαζόμενες, μορφωμένες και αμόρφωτες, πόρνες, ετεροφυλόφιλες, και ομοφυλόφιλες, γυναίκες απ’ όλες τις τάξεις αποκαλύπτουν μέσα από τα ίδια τους τα λόγια –λόγια αμήχανα μια και ποτέ ως τώρα δεν έχουν καταφέρει να εκφραστούν ανοιχτά– την τρομοκρατία του κοινού ψεύδους περί «ολοκληρωμένης θηλυκότητας».
Μέσα από τις ιστορίες τους, τόσο κοινές, τόσο άμεσες, τόσο γνωστές σε όλες τις γυναίκες, τοποθετούν τη σεξουαλικότητά τους στις πραγματικές της διαστάσεις και αποκαλύπτουν πόσο αυτή υπήρξε ως τώρα η έκφραση κάποιων αντρικών προτύπων μόνο. Οι γυναίκες μπορούν επιτέλους να αναγνωρίσουν ένα μέρος της δικής τους σεξουαλικότητας μέσα από τις φοβισμένες φωνές κάποιων άλλων γυναικών και να αντιληφθούν το μέγεθος της βίας που έχουν υποστεί.