Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ) – ΓΝΩΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΤΑ ΤΗ ΝΗΠΙΑΚΗ ΚΑΙ ΜΕΣΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Η ανάπτυξη είναι μια διεργασία που εμπλέκει το παιδί σε ένα δυναμικά μεταλασσόμενο πλαίσιο. Το παρόν βιβλίο είναι το μοναδικό που την περιγράφει τόσο εξαντλητικά και σφαιρικά, από την πρώτη-πρώτη στιγμή της σύλληψης του παιδιού έως και τα πρόθυρα της ενηλικίωσής του, μετατοπίζοντας διαρκώς την οπτική του από το βιολογικό στο κοινωνικό και το ψυχολογικό πεδίο. Οι συγγραφείς του, αντλώντας υλικό από μια εκτενέστατη βιβλιογραφία επί του θέματος αλλά και με καθαρά ερευνητική «δι αυτοψίας» δουλειά σε πολλά μέρη του κόσμου, εστίασαν το ενδιαφέρον τους τόσο στο εκάστοτε πολιτισμικό περιβάλλον όπου γεννιέται και μεγαλώνει ένα παιδί, όσο και στο ρόλο που παίζει η βιολογία στην κατανόηση εκ μέρους μας των ποικίλων θεμάτων που αφορούν την ανθρώπινη ύπαρξη. Οι Michael και Shiela R. Cole, πιστεύοντας ότι «δεν υπάρχει τίποτα πιο πρακτικό από μια καλή θεωρία», παρουσιάζουν κριτικά όλες τις υπάρχουσες θεωρίες για την ανάπτυξη του παιδιού (σε μια προσπάθεια να κατανοήσουν τη βάση των ανταγωνιστικών ερμηνειών τους και, τελικά, υπερβαίνοντας τις διαφορές τους, να δείξουν πώς και πόσο η κάθε θεωρία συμβάλλει στη γενική κατανόηση της ανάπτυξης), καθώς και όλες τις σχετικές έρευνες που επιδιώκουν να υποστηρίξουν ή να αμφισβητήσουν τις παραπάνω θεωρίες. Το Όγδοο Κεφάλαιο του βιβλίου, με το οποίο και ξεκινά ο παρών τόμος, εξετάζει τη φύση της γλώσσας -του μέσου εκείνου που βοηθά τα παιδιά να κατανοήσουν τον κόσμο, να μάθουν τους ρόλους τους, την αποδεκτή συμπεριφορά και τις υπάρχουσες πεποιθήσεις, σχετικά με τον τρόπο που αυτός λειτουργεί – και την εξέλιξή της. Το επόμενο, Ένατο Κεφάλαιο, αναφέρεται στη σκέψη κατά τη νηπιακή ηλικία, συγκρίνοντας τις σημαντικότερες θεωρίες ως προς τη δυνατότητά τους να εξηγήσουν πώς τα μικρά παιδιά μπορούν να συμπεριφέρονται με λογική αυτοκυριαρχία τη μια στιγμή, για να γίνουν την επόμενη ιδιότροπα και εξαρτημένα. Το Δέκατο Κεφάλαιο ασχολείται με την κοινωνική ανάπτυξη και τη διαμόρφωση της προσωπικότητας των μικρών παιδιών, τις ιδέες τους για τον εαυτό τους, τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται για τους κανόνες ορθής συμπεριφοράς και τις σχέσεις τους με τον κόσμο γύρω τους. Η επίδραση των διαφόρων πλαισίων (οικογένεια, παιδικός σταθμός, νηπιαγωγείο, μέσα μαζικής ενημέρωσης) στην ανάπτυξη των παιδιών, προσχολικής ηλικίας περιγράφεται στο Ενδέκατο Κεφάλαιο. Τα επόμενα τρία κεφάλαια εξετάζουν τη φύση των βιολογικών και γνωστικών επιτευγμάτων των παιδιών μεταξύ 5 και 12 ετών (Κεφάλαιο 12), την επίδραση της σχολικής εκπαίδευσης στην ανάπτυξη (Κεφάλαιο 13) και την αναπτυξιακή σπουδαιότητα των νέων κοινωνικών σχέσεων που εμφανίζονται στη μέση παιδική ηλικία, ιδιαίτερα μεταξύ συνομηλίκων. (Κεφάλαιο 14).