Με τα δεκαεννιά έργα του Ευριπίδη, όσα δηλαδή σώθηκαν από τα εκατό περίπου που έγραψε ο ποιητής (συμπεριλαμβάνοντας το Ρήσο, η γνησιότητα του οποίου έχει αμφισβητηθεί, καθώς και το σατυρικό δράμα Κύκλωψ), ολοκληρώνεται η σειρά όσον αφορά την τραγωδία. Η αρχαία ελληνική τραγωδία είναι, τελικά, τα τριάντα δύο εν συνόλω έργα (αφού ο Κύκλωψ είναι σατυρικό δράμα) που επέζησαν και έφτασαν έως εμάς ακέραια. Ό,τι άλλο ξέρουμε γι’ αυτήν προέρχεται από -μεγαλύτερα ή μικρότερα- αποσπάσματα χαμένων τραγωδιών ή από μεμονωμένους στίχους και αναφορές που γίνονται στα έργα συγγραφέων της ύστερης αρχαιότητας και των πρώτων βυζαντινών χρόνων.
Είναι γεγονός ότι το ποσοστό των έργων που σώθηκαν (το ένα δέκατο περίπου από όσα έγραψαν οι τρεις μεγάλοι τραγικοί και λιγότερο από το ένα τριακοστό της όλης παραγωγής) είναι, δυστυχώς, μικρό, ενώ παράλληλα τίποτε δεν μπορεί να μας βεβαιώσει ότι είναι και το ποιοτικά ανώτερο, αφού μάλιστα η ποιοτική αξία συνδέεται και με την αναγνωστική πρόσληψη της κάθε εποχής. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις έργων που δεν εκτιμήθηκαν όσο έπρεπε στον καιρό τους, και βρήκαν την καταξίωσή τους αργότερα. Απόδειξη αποτελεί και ο ίδιος ο Ευριπίδης.
Στους δημόσιους αγώνες έλαβε μόνο τέσσερα «πρωτεία». Κατηγορήθηκε όσο κανείς και έγινε στόχος της κωμωδίας. Μετά το θάνατό του όμως κυριάρχησε στη σκηνή και επηρέασε περισσότερο από κάθε άλλον τους μεταγενέστερους. Τολμηρός και νεοτεριστής, σοκάρει με τα θέματα και τις τεχνικές του το κοινό της εποχής του. Διανοούμενος ποιητής, μεταφέρει την τραγωδία -όπως ο φίλος του ο Σωκράτης τη φιλοσοφία- από τον ουρανό στη γη και στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Προβληματίζεται και προβληματίζει, δίνοντας νέα αίσθηση στο τραγικό, νέα πνοή και διάσταση στην τραγωδία.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

ΣΕΛΙΔΕΣ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

ΒΙΒΛΙΟΔΕΣΙΑ

Κατηγορίες
Κατηγορίες