Ο ΕΒΔΟΜΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

Στρατόπεδο συγκέντρωσης Βεστχόφεν. Λίγο πριν ξεσπάσει ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος. Επτά κρατούμενοι δραπετεύουν. Στο στρατόπεδο σημαίνει συναγερμός. Οι περισσότεροι συλλαμβάνονται. Ο σκληροπυρηνικός διοικητής Φάρενμπεργκ διατάζει να κοπούν επτά πλατάνια και να γίνουν επτά σταυροί. Οι έξι συλληφθέντες σταυρώνονται. Ο έβδομος σταυρός όμως, μένει κενός. Ο Γκέοργκ Χάισλερ, ο δραπέτης που διαφεύγει της σύλληψης, ακροβατεί μεταξύ ζωής και θανάτου. Η απόδρασή του βάζει στο στόχαστρο του ναζιστικού καθεστώτος τα αγαπημένα του πρόσωπα. Μια ολόκληρη μικρή κοινωνία καλείται να πληρώσει εν μέσω απειλών, ανακρίσεων και βασανιστηρίων, το τίμημα για την ανθρώπινη ελευθερία. Έργο εμβληματικό στον αγώνα ενάντια σε κάθε μορφή ολοκληρωτισμού, “Ο έβδομος σταυρός” συγκαταλέγεται στα κορυφαία έργα της λογοτεχνίας της εξορίας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

[…] Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο στο μυθιστόρημα της Ζέγκερς είναι η ανθρωπογεωγραφία του: ο αγροτικός και εργατικός πληθυσμός που συναντά ο Γκέοργκ κατά τη διάρκεια της οδυνηρής του περιπλάνησης, σε ένα τοπίο που μοιάζει να έχει βυθιστεί στην ομίχλη, όπως και ολόκληρη η γερμανική κοινωνία. Οι πάντες εν προκειμένω να βρουν έναν τρόπο να γλιτώσουν από τους ναζί: με την ένταξη στις οργανώσεις τους, με τη συστηματική αδράνεια, αλλά και με την απόλυτη σιωπή. Κάποιοι, ωστόσο, μέσα σε αυτό το πανικόβλητο πλήθος δεν έχουν πάψει να διατηρούν την ακεραιότητα του νου τους και δοκιμάζουν, ακόμη κι αν ξέρουν πως δεν έχουν την παραμικρή πιθανότητα επιτυχίας, να αντισταθούν.
Το έργο, όμως, της Ζέγκερς δεν αποτυπώνει τόσο την ιστορία της γερμανικής αντίστασης στον Χίτλερ όσο την καθολική διάβρωση του γερμανικού έθνους από τη ναζιστική ιδεολογία. Κι εδώ βρίσκεται, ασφαλώς, η μεγαλύτερη δύναμή του.